เครื่องมือจัดหาเงินทุนและจำนวนเงิน

สัญญาการร่วมลงทุนระหว่างภาครัฐและเอกชน (Public private partnership, PPP) เพื่อพัฒนาตลาดสาธารณะ โครงการมูลค่าประมาณ 6 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ตามค่าเงิน 300 ล้านเปโซฟิลิปปินส์ในเดือนเมษายน ปี 2020) ได้รับเงินทุนผ่านกระบวนยื่นข้อเสนอตามหนังสือเชิญร่วมประกวดราคา

ความเป็นมา

ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมาการร่วมลงทุนระหว่างภาครัฐและเอกชน (PPP) เป็นศูนย์กลางของยุทธศาสตร์การเติบโตแบบครอบคลุมทุกด้านของฟิลิปปินส์ การวางแผนการพัฒนาและการจัดโปรแกรมการลงทุนของฟิลิปปินส์เกี่ยวข้องกับกระบวนการแบบไดนามิกและวนซ้ำ โดยรัฐบาลแห่งชาติ ภูมิภาค และท้องถิ่น ต่างสนับสนุนการจัดลำดับความสำคัญในการพัฒนาของกันและกัน รัฐบาลแห่งชาติกำหนดนโยบายและเป้าหมายทางเศรษฐกิจมหภาค โดยพิจารณาประเด็นการพัฒนาต่างๆ

เมืองแมนดาลูยองเป็นเมืองเล็กที่สุดในมหานครมะนิลา เมืองนี้ครอบคลุมพื้นที่เพียง 12 ตารางกิโลเมตรและมีประชากรมากกว่า 278,000 คน ตลาดสาธารณะตั้งอยู่ใจกลางเมืองบนพื้นที่ขนาด 7,500 ตารางเมตร ตามแนวถนนคาเลนตองซึ่งเป็นเส้นทางการขนส่งที่สำคัญ ในปี 1991 ตลาดถูกไฟไหม้จนวอด โดยมากเป็นเพราะโครงสร้างส่วนใหญ่เป็นไม้ เพื่อเป็นการแก้ปัญหาชั่วคราว รัฐบาลอนุญาตให้ผู้ค้าที่สูญเสียที่ทำกิน 500 ราย ตั้งแผงขายสินค้าตามสองข้างถนนและทางเท้าในบริเวณตลาดได้ แต่กลับปรากฏโดยเร็วว่า การจัดการเช่นนี้ไม่เป็นผลดีทางปฏิบัติ เนื่องจากนำไปสู่ปัญหาการจราจรติดขัดและปัญหาด้านสุขาภิบาล

การสร้างตลาดสาธารณะขึ้นมาใหม่กลายเป็นเรื่องที่มีความสำคัญสูงสำหรับรัฐบาลของเมือง แต่การจัดหาเงินทุนสำหรับโครงการนั้นเกินขีดความสามารถของเมือง อัตราดอกเบี้ยในประเทศอยู่ในระดับสูง โดยเฉลี่ยประมาณร้อยละ 18 ต่อปี และเมืองไม่ได้เตรียมรับมือกับการเป็นหนี้ที่จำเป็นสำหรับการก่อสร้างเพิ่มเติม นอกจากนี้ รัฐบาลของเมืองยังกังวลว่าการคิดค่าใช้จ่ายสูงกับเจ้าของแผงลอยจะส่งผลให้ลูกค้าซึ่งหลายคนเป็นผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ที่มีรายได้ต่ำ จะต้องรับมือกับค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้น

การดำเนินงาน

เพื่อแก้ไขปัญหานี้ รัฐบาลของเมืองจึงตัดสินใจที่จะพัฒนาตลาดสาธารณะใหม่ เพื่อให้ผู้ค้าขายมีสถานที่ที่เหมาะสมต่อการทำธุรกิจของตน และทำให้มีที่ว่างบนทางเท้าสำหรับผู้สัญจร มีการออกแบบศูนย์การค้าเจ็ดชั้น ชื่อว่า เดอะมาร์เก็ตเพลซ (The Marketplace) เพื่อรวมตลาดสาธารณะ ร้านค้าริมถนน ที่จอดรถ ร้านค้าเชิงพาณิชย์ ห้างสรรพสินค้า โรงโบว์ลิ่ง และโรงภาพยนตร์ไว้ในที่เดียวกัน

ในปี 1991 รัฐบาลเมืองแมนดาลูยองได้ทำสัญญา PPP เพื่อพัฒนาตลาด โครงการนี้ได้รับเงินผ่านรูปแบบการยื่นข้อเสนอประกวดราคาตามข้อกำหนด และการเสนอราคาที่ชนะมาจากกลุ่มกิจการค้าร่วมที่ก่อตั้งขึ้นเพื่อโครงการนี้ ชื่อว่า Macro Founders and Developers Inc (MFD)

นักพัฒนาเอกชนสร้างตลาดสาธารณะที่ชั้นล่างของศูนย์การค้า และส่งมอบการควบคุมให้กับรัฐบาลของเมืองเมื่อเสร็จสมบูรณ์แล้ว รัฐบาลของเมืองสร้างแผงลอยครึ่งหนึ่ง ส่วนอีกครึ่ง เจ้าของแผงเป็นผู้สร้างเองตามข้อตกลงระหว่างเมืองกับสมาคมเจ้าของแผงลอย รัฐบาลของเมืองดำเนินงานตลาดสาธารณะและเก็บค่าธรรมเนียมแผงลอย ขณะที่การบำรุงรักษาและการรักษาความปลอดภัยได้ว่าจ้างให้ Macro Founders and Developers Inc (MFD) เป็นผู้ดำเนินการ

ส่วนที่เหลือของศูนย์การค้าแห่งนี้ ได้มีการพัฒนาตามแผนงาน จัดสร้าง-ดำเนินการ-โอนคืน (BOT) และได้มอบสัมปทาน 40 ปีให้ MFD สำหรับการดำเนินงานและการบำรุงรักษาในส่วนนี้ของศูนย์การค้า รัฐบาลยังคงเป็นเจ้าของที่ดินแต่ไม่ได้เรียกการชำระค่าเช่าจาก MFD นอกจากนี้ รัฐยังไม่มีส่วนแบ่งในรายได้ใดๆ จากศูนย์การค้า ซึ่ง MFD ใช้เป็นการชดเชยเงินลงทุนและครอบคลุมค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานของบริษัท เมื่อครบ 40 ปีแล้ว MFD จะโอนการดำเนินงานและการบำรุงรักษาศูนย์การค้านี้กลับไปยังรัฐบาลของเมือง

ค่าใช้จ่ายสำหรับโครงการเริ่มต้นที่ 6 ล้านดอลลาร์สหรัฐ และโครงสร้างการจัดหาเงินทุนมีดังนี้:

• ร้อยละ 50 ของต้นทุนโครงการได้รับเงินทุนจากการเป็นหนี้ บริษัทเพื่อการลงทุนและการเงินแห่งเอเชีย (Asian Financing and Investment Corporation) ซึ่งเป็นบริษัทย่อยของธนาคารพัฒนาเอเชีย (Asian Development Bank) ได้ให้เงินกู้ระยะเวลา 10 ปีในอัตราผ่อนปรนสำหรับโครงการนี้
• ส่วนที่เหลือได้รับเงินทุนจากผู้ถือหุ้นจาก MFD และเงินล่วงหน้าจากร้านค้าและองค์กรการกุศล ส่วนที่ได้จากผู้ถือหุ้น MFD คิดเป็นร้อยละ 25 ของต้นทุนโครงการ และอีกร้อยละ 25 ของต้นทุนโครงการได้จากการจ่ายล่วงหน้าของร้านค้าและการบริจาคเพื่อการกุศล

ในท้ายที่สุด ต้นทุนโครงการอยู่ที่ 9 ล้านดอลลาร์สหรัฐ แต่เนื่องจากโครงการนี้มีศักยภาพทางการค้าสูง MFD จึงรับความเสี่ยงจากการก่อสร้างทั้งหมด และดูดซับการเพิ่มต้นทุนนี้โดยทำการเพิ่มทุนด้วยหุ้นที่เพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์

โครงการนี้ถือว่าประสบความสำเร็จ มีการสร้างรายได้ที่เพียงพอสำหรับนักพัฒนาเอกชนเพื่อให้ได้ผลตอบแทนจากการลงทุนที่สมเหตุสมผล รัฐบาลของเมืองแมนดาลูยองยังได้รับประโยชน์ เนื่องจากมีรายได้จากการดำเนินงานของตลาดสดสาธารณะ รวมทั้งได้ภาษีธุรกิจ ค่าใบอนุญาต และค่าธรรมเนียมที่ผู้เช่าศูนย์การค้าจ่ายให้

มีรายงานว่าการก่อสร้างตลาดสาธารณะและห้างสรรพสินค้าแห่งใหม่ได้สร้างงานระยะยาวประมาณ 600 งาน และปรับปรุงพื้นที่โดยรอบโดยลดปัญหาน้ำท่วมด้วยการติดตั้งท่อระบายน้ำแบบกล่อง เนื่องจากความสำเร็จของโครงการ ปัจจุบันจึงมีการใช้โครงการนี้เป็นต้นแบบของ PPP ทั่วประเทศฟิลิปปินส์